ما که رجوریم

ما که دنیا گردهای سرد و منفوریم

چشم های سخت و بی رنگیم

کاسبان این خیابان نسنجیده

مردمان باستان برگشته امروز

کاممان را برده از این شهر بی پروا

آه - ب

تشنگانیم از لب دریا

خواب

زندگانیم از سر پروا

شب نخوابیده پریچه مردمان درد

روز گردان شب یلدا